کد مطلب:22943 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

چرا بعضي از دعاها و اياتي كه در روايات به اثر بخشي انها در جهت شفايبيماري تصريح شده نتيجه اي ندارد

اين گونه آيات و دعاها در

شرايط معيني نتيجه مورد نظر را

ميدهد و ما را نسبت به آن شرايط و

اوضاع آگاهي تفصيلي نيست. همين

قدر به طور اجمال ميدانيم كه تاثير

اين امور در مواردي است كه با ديگر

سنن الهي حاكم بر نظام هستي در

تضاد و چالش نباشد. زيرا در جهان

هستي همه چيز حتي دعاها كاركرد

قانونمند و سازوار با ديگر موئلفهها و

سازههاي نظام آفرينش دارند و

انطباق هر عاملي با ديگر عوامل و

سنن از حوزه آگاهي ما خارج و در

اختيار خداوند است. در عين حال

در مواردي نيز خداوند خواستههاي

انسان را به گونه ديگري محقق

ميسازد ولي شخص چنين

ميپندارد كه دعا اثر نكرده است. از

سوي ديگر حالت و ميزان تقوا،

تضرع و ايمان افراد در تاثير اين امور

نقش به سزايي دارد. از همين رو

ديده شده است كه اندك دعايي از

اولياي الهي معجزهآسا عمل نموده

و گاه هزاران دعا از غير آنان همچنان

بياثر جلوه كرده است. براي آگاهي

بيشتر ر . ك : 1 ؤ قرآن صاعد،

عليرضا برازش 2 ؤ نيايش، شهيد

دستغيب 3 ؤ مقدمهاي بر دعا، علي

مشكيني 4 ؤ دعا، سيد محمدعلي

دستغيب 5 ؤ دست دعا، چشم

اميد، سيد مهدي شجاعي

دعاهايي نيز كه در مفاتيح

الجنان و يا كتابهاي ديگر آمده در

صورت صحت سند حداقل تاثيري

كه دارند تاثير تلقيني و اميد بخش

است كه اين دو حتي در دنياي

امروز كه به اصطلاح پيشرفت علمي

و پزشكي حاصل شده كارآيي بس

ارزشمندي دارند و بارها تاثير

شگرف آن بر تسريع در سلامتي

بيماران به اثبات رسيده است.

البته هيچ دعايي به اين معنا

نيست كه فقط بايستي دعا كرد و از

اقدام عملي و مراجعه به پزشك

غافل بود چرا كه اين جهان، جهان

اسباب است و بايد به دنبال سبب

رفت و دعا را نيز چاشني آن

ساخت.